کد مطلب:211001 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
مذاهب اربعه چگونه تأسیس شد
در اوایل قرن دوم هجرت بود كه عبدالله بن مقفع كاتب و منشی و دانشمند معروف دربار عباسی نامه ای به منصور نوشت تحت عنوان «رسالة الاصحاب» او توضیح داد كه باب اجتهاد سبب اختلاف عقاید مسلمین از نظر احكام گردیده و تناقض فتاوی و تباین آراء و تشتت افكار اسباب تفرقه گردیده است و در این زمینه منشی سحاری بوده داد سخن را داده و پس از بیان عیوب این كار خود اقتراحی نموده و پیشنهاد كرد كه اگر تصویب فرمایند در تمام كشورهای اسلامی یك رای و فتوی را اختیار كند كه همه جا قضات و مفتیان روی آن فتوی دهند و قضاوت نمایند
[ صفحه 88]
در هر حكم نصی بوده كه (به نظر ابن مقفع نص فقط كتاب و سنت بوده) بر طبق آن عمل می كنند و اگر نصی نبود به رای قاضی و مفتی رسمی باید عمل كنند تا ملت بر یك نهج متحد گردند؟
منصور كه در عقیده پاك دین تر از ابن مقفع بود این رای را پسندید زیرا می دانست آراء و افكار علمای اسلام روی اجتهاد و استنباط است و اگر یك رای را اختیار كنند موجب خشم و غضب دیگران می گردد و لذا در عین حال كه مذاهب فقها را آزاد گذاشت حمایت از دسته مخالف علویان می نمود زیرا آنها در علم و سیادت برتری و رجحان داشتند و مردم هم بدین جهات به آنها ایمان و عقیده پیدا كرده بودند خاصه پس از شهادت سیدالشهداء كه اعلمیت و سیادت در اهل بیت به ثبوت رسیده بود ولی البته مأمون با این جبهه از جهت ترس تزلزل اركان خلافت مخالف بود و برای یك نهج ساختن فتاوی ناچار شد مردانی را به قبول آن مجبور نماید كه هم شهرت علمی و هم توافق با دربار خلافت داشته باشند - ابوحنیفه از آن شخصیتهائی بود كه شرایط این كار در او جمع بود و مالك هم در صف او قرار داشت و هر دو هم از شاگردان مبرز امام صادق بودند و لذا توافق حاصل شد كه مذهب این دو رسمی گردد و پس از آنها شافعی و حنبلی هم صاحب رأی و نظر شدند و بدین صورت چهار مذهب رسمی به وقوع پیوست و مذهب حقیقی رسمی تشیع مكتوم ماند مگر برای كسانی كه طالب حق و حقیقت بودند و به هر قیمت میسر می شد می رفتند خدمت امام ششم منبع علم و فضیلت و از سرچشمه علوم آسمانی سیراب می شدند و این آب شیرین در صفوف خاصی جریان داشت تا امروز كه برتری علمی شیعه امامیه بر همه ملل ثابت گردید.
رك رك است این آب شیرین و آب شور
بر خلایق می رود تا نفخ صور
[ صفحه 88]
در هر حكم نصی بوده كه (به نظر ابن مقفع نص فقط كتاب و سنت بوده) بر طبق آن عمل می كنند و اگر نصی نبود به رای قاضی و مفتی رسمی باید عمل كنند تا ملت بر یك نهج متحد گردند؟
منصور كه در عقیده پاك دین تر از ابن مقفع بود این رای را پسندید زیرا می دانست آراء و افكار علمای اسلام روی اجتهاد و استنباط است و اگر یك رای را اختیار كنند موجب خشم و غضب دیگران می گردد و لذا در عین حال كه مذاهب فقها را آزاد گذاشت حمایت از دسته مخالف علویان می نمود زیرا آنها در علم و سیادت برتری و رجحان داشتند و مردم هم بدین جهات به آنها ایمان و عقیده پیدا كرده بودند خاصه پس از شهادت سیدالشهداء كه اعلمیت و سیادت در اهل بیت به ثبوت رسیده بود ولی البته مأمون با این جبهه از جهت ترس تزلزل اركان خلافت مخالف بود و برای یك نهج ساختن فتاوی ناچار شد مردانی را به قبول آن مجبور نماید كه هم شهرت علمی و هم توافق با دربار خلافت داشته باشند - ابوحنیفه از آن شخصیتهائی بود كه شرایط این كار در او جمع بود و مالك هم در صف او قرار داشت و هر دو هم از شاگردان مبرز امام صادق بودند و لذا توافق حاصل شد كه مذهب این دو رسمی گردد و پس از آنها شافعی و حنبلی هم صاحب رأی و نظر شدند و بدین صورت چهار مذهب رسمی به وقوع پیوست و مذهب حقیقی رسمی تشیع مكتوم ماند مگر برای كسانی كه طالب حق و حقیقت بودند و به هر قیمت میسر می شد می رفتند خدمت امام ششم منبع علم و فضیلت و از سرچشمه علوم آسمانی سیراب می شدند و این آب شیرین در صفوف خاصی جریان داشت تا امروز كه برتری علمی شیعه امامیه بر همه ملل ثابت گردید.
رك رك است این آب شیرین و آب شور
بر خلایق می رود تا نفخ صور